Thursday, October 15, 2009

വിധവ രസായനം ......



നിന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ
പനി പഴുപ്പില്‍ നിന്നു
 എന്റെ നാസിക
 വലിച്ച്എടുത്തോട്ടെ .
ധിറുതിയില്‍
ത്താലി ചരടില്‍ വീണു നീ
 വിധി വിധവ രസായനം - 
മോന്തിയോ.കണ്ണിന്‍ ജലകണംഒഴുകി ഉണങ്ങിയനിന്റെ മുഖം ഏതോപഴയ ഗിത്താര്‍ ആണ് .ഓര്‍ത്തെടുകുമ്പോള്‍പുളയുന്നതോതുമ്പ ചോറ് പോലുള്ളവെള്ള പുഴുക്കള്‍ ആ .എന്തെടുകുന്നു നീജീവിത വൃത്തത്തില്‍നെഞ്ച് ഇടുപോടെദുഃഖ സാഗരം വിഴുങ്ങിയോ .നിന്റെ പകലിന്‍ചിമ്മിനി വെട്ടം മയങ്ങുമ്പോള്‍മുറുകെ പിടിച്ചതിപനിച്ച കുഞ്ഞിനെയോ .പരിപ്പ് വടയുമായിവിപ്പ്ലവം മോന്തിയനിന്റെ പഴയ വീര്യ -സഖാവ്‌ ഇന്നെവിടയാ .ഒന്നും കരുതാത്ത-സമര ഭുമിയില്‍വെട്ടുകള്‍ നെന്‍ ചേറിഭിത്തിയില്‍ ചിത്രമോ.അകലെ തേന്‍ മാവിന്‍കുലകള്‍ കാണുമ്പോള്‍പനിച്ച കുഞ്ഞിന്റെമുഖം ചിരിച്ചുവോ .കടലിന്‍ ശംഖുകള്‍അവന് കളിപ്പനായികരുതി സാരി തലപ്പില്‍ നീകെട്ടിയോ.ഇടിച്ചു പെയ്യുന്നമഴയില്‍ നിന്‍ കൂരതാങ്ങും തടികള്‍ഒലിച്ചു പോന്തിയോ .ഉച്ച വാര്‍ത്തകള്‍ വിറ്റുഏന്തി നീ നാടകുമ്പോള്‍എളിയില്‍ പാലറ്റമാറിനായി കരഞ്ഞുവോ .നിന്റെ ദുഃഖ സഞ്ചിയില്‍ തുങ്ങുംനൊമ്പര സമ്പാദ്യത്തെകണ്ടവര്‍ കണ്ണടച്ച്എന്തോ പറഞ്ഞുവോ .കാലത്തിന്‍ ;ഗോല്‍ ക്കളി കുഴിയില്‍ വീണു നീകാത്തിരിക്കാംഅവന്‍ വളരുകയിപ്പോഴും .അവന്‍ ടികേണ്ട ;അച്ഛനെ പോലെയിഎടുത്തു ചാടുവാന്‍കരടായി തീരുവാന്‍ .പനിച്ച കാലങ്ങള്‍പഴംകഥആയി തീരുമ്പോള്‍അവന്‍ ടികേണ്ട ;കൂതിചു കേറുവാന്‍സമര മുഖങ്ങളില്‍ ...

No comments:

Post a Comment