ധ്യാനം
കൈലാസ് തോട്ടപ്പള്ളി
**************
പുകച്ചുരുളുകള് ജപിച്ച രാത്രിയില്
പലതവണ ശപിച്ച നിന്നിലെ
വെളുത്തച്ചുരുളിനെ
വലിച്ചു സിരകളില്
തിളക്കമേറ്റുമ്പോള് ;
അടുത്തുവന്നു നീ
പറഞ്ഞതൊക്കയും
ഇടിച്ചുരുകുന്നു
വീണ്ടും
മിഴിച്ചു പൊന്തുന്നു.
തുടുത്ത ചുണ്ടിന്റെ
വരണ്ടകോണില്  ഞാന്,
തീവ്ര ചുംബന നനവു ചേരുക്കുന്നു;
കയ്യിലെഴുതിയ വെള്ളവരകളില്
കണ്ണുനീര് മൊത്തി നോവ്‌ പാടുന്നു,
അരികില് അന്ന് നീ
അരികു പറ്റിയെന്
ഹൃദയ സിരകളില്
പ്രണയമേകുന്നു .
കനവ്‌ പുളയുന്ന രാത്രിവഴികളില്
നിന്റെ നെഞ്ചിലെന് രസന ചേരുക്കുന്നു;
നിന്റെ കണ്ണിണകോണിലെന്
ഗീഥികള്
കുഞ്ഞു താരങ്ങള്
ചേരുത്ത് വെക്കുന്നു;
നഗര ഉന്മാദ പൂമരങ്ങളില്
മഞ്ഞ നിറമുള്ള
കൊഞ്ചലാണ് നീ.
ഇവിടെ ഇന്നെന്റെ
മദന ചിത്തത്തില്
പുലരി കുന്ജാവിന്
മധുരമാണ് നീ;
ഇടിച്ചു പെയ്യുന്ന
നശിച്ച രാത്രിയില്
സുരത കളഭത്തെ
തുടച്ചടുക്കട്ടെ .